ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ

ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΤΕΥΧΟΣ ΠΡΩΤΟ          Αρ. Φύλλου 101          1 Ιουλίου 2010

_____________________________________________________

NOMO Σ ΥΠ’ ΑΡΙΘ. 3857

Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Ρωσικής Ομοσπονδίας για την Εμπορική Ναυτιλία.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ

ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Εκδίδομε τον ακόλουθο νόμο που ψήφισε η Βουλή:

Άρθρο πρώτο

Κυρώνεται και έχει την ισχύ, που ορίζει το άρθρο 28 παρ. 1 του Συντάγματος, η Συμφωνία μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Ρωσικής Ομοσπονδίας για την Εμπορική Ναυτιλία, που υπογράφηκε, στην Αθήνα στις 6 Δεκεμβρίου 2001, το κείμενο της οποίας σε πρωτότυπο στην ελληνική και αγγλική γλώσσα έχει ως εξής:

ΣΥΜΦΩΝΙΑ

Μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Ρωσικής Ομοσπονδίας για την Εμπορική Ναυτιλία

Η Κυβέρνηση της Ελληνικής Δημοκρατίας και η Κυβέρνηση της Ρωσικής Ομοσπονδίας, αποκαλούμενες στο εξής τα Μέρη, Επιθυμώντας να αναπτύξουν την συνεργασία μεταξύ των δύο Κρατών στον τομέα της εμπορικής ναυτιλίας και να συμβάλουν στην ανάπτυξη της διεθνούς ναυτιλίας με βάση τις αρχές της ελευθερίας της εμπορικής ναυσιπλοΐας, Συμφώνησαν τα εξής:

Άρθρο 1

Στη Συμφωνία αυτή:

1. Ο όρος «πλοίο του Μέρους» θα σημαίνει οιοδήποτε πλοίο νηολογημένο στα νηολόγια του Μέρους αυτού και το οποίο φέρει την σημαία του Κράτους του. Εν τούτοις, ο όρος αυτός δεν θα περιλαμβάνει:

(α) Τα πολεμικά και άλλα κρατικά πλοία δραστηριοποιούμενα σε μη εμπορικούς σκοπούς.

(β) Τα Πλοία επιστημονικής έρευνας.

(γ) Τα Ναυταθλητικά και σκάφη αναψυχής.

2. Ο όρος «μέλος του πληρώματος» θα σημαίνει τον πλοίαρχο και κάθε άλλο πρόσωπο που έχει πράγματι προσληφθεί για την εκτέλεση καθηκόντων σε σχέση με την εργασία ή υπηρεσία επί του πλοίου κατά την διάρκεια ταξιδιού και περιλαμβάνεται σιην κατάσταση πληρώματος.

3. Ο όρος «αρμόδιες αρχές» θα σημαίνει:

− Στην Ελληνική Δημοκρατία − το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας − Στην Ρωσική Ομοσπονδία− το Υπουργείο Μεταφορών της Ρωσικής Ομοσπονδίας.

Σε περίπτωση οιωνδήποτε αλλαγών αναφορικά με πς αρμόδιες αρχές, τα Μέρη θα ενημερώνουν κατάλληλα το ένα το άλλο δια της διπλωματικής οδού.

Άρθρο 2

Τα Μέρη θα αναπτύσσουν διμερείς σχέσεις στον τομέα της εμπορικής ναυτιλίας με βάση τις αρχές του ελεύθερου και θεμιτού ανταγωνισμού και της ελευθερίας της ναυσιπλοΐας και θα απέχουν από κάθε ενέργεια που θα μπορούσε να επηρεάσει δυσμενώς τις διεθνείς θαλάσσιες μεταφορές και το εμπόριο.

Άρθρο 3

1. Τα Μέρη θα συνεχίσουν, εντός των ορίων της αντίστοιχης εθνικής τους νομοθεσίας, τις προσπάθειές τους για την διατήρηση και ανάπτυξη συνεχούς και αποτελεσματικής συνεργασίας μεταξύ των αρμοδίων αρχών των Κρατών τους. Ειδικότερα, τα Μέρη θα διενεργούν αμοιβαίες διαβουλεύσεις και ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των αρμοδίων αρχών τους.

2. Τα Μέρη θα παρέχουν το ένα στο άλλο, στα πλαίσια των δυνατοτήτων τους, τεχνική βοήθεια για την ανάπτυξη των θαλασσίων μεταφορών.

Για τον σκοπό αυτό, τα Μέρη θα προάγουν και θα ενθαρρύνουν την ανάπτυξη των επαφών και της συνεργασίας μεταξύ των ναυτιλιακών και των συναφών οργανισμών και επιχειρήσεών τους.

Άρθρο 4

1. Τα Μέρη θα ακολουθούν στην διεθνή ναυτιλία τις αρχές του ελεύθερου και θεμιτού ανταγωνισμού και ειδικότερα:

(α) Θα εφαρμόζουν αποτελεσματικά την αρχή της ανεμπόδιστης πρόσβασης των πλοίων της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Ρωσικής Ομοσπονδίας στις θαλάσσιες μεταφορές εμπορευμάτων και επιβατών, μεταξύ  των λιμένων τους, καθώς επίσης και μεταξύ των λιμένων τους και λιμένων τρίτων Κρατών,

(β) Δεν θα εφαρμόζουν οποιεσδήποτε ρυθμίσεις κατανομής φορτίων στην διεθνή ναυτιλία, μ’ εξαίρεση εκείνες τις περιπτώσεις όπου ναυτιλιακές εταιρείες τακτικών γραμμών δεν θα μπορούσαν διαφορετικά να έχουν ουσιαστική ευκαιρία να δραστηριοποιηθούν στο εμπόριο προς και από ένα τρίτο Κράτος,

(γ) Δεν θα εισάγουν οποιεσδήποτε ρυθμίσεις διάκρισης οχετικά με τις διεθνείς θαλάσσιες μεταφορές εμπορευμάτων και επιβατών,

(δ) Θα συνεργάζονται για την εξάλειψη των εμποδίων τα οποία μπορεί να παρακωλύουν την ανάπτυξη των θαλασσίων μεταφορών μεταξύ των λιμένων των Κρατών τους,

(ε) Δεν θα παρακωλύουν την συμμετοχή των πλοίων των Μερών, στις θαλάσσιες μεταφορές μεταξύ των λιμένων των Κρατών τους και των λιμένων τρίτων Κρατών.

2. Οι διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου αυτού, δεν θα επηρεάζουν το δικαίωμα των πλοίων τρίτων Κρατών να συμμετέχουν στο θαλάοσιο εμπόριο μεταξύ των λιμένων των Μερών.

Άρθρο 5

1. Κάθε Μέρος θα παρέχει στα πλοία του άλλου Μέρους την ίδια μεταχείριση την οποία παρέχει στα πλοία του που απασχολούνται σε διεθνείς πλόες, σε ό,τι αφορά την ελεύθερη είσοδο σε λιμάνια, την διάθεση των προβλητών, την πλήρη χρήση των λιμενικών ευκολιών προς φόρτωση και εκφόρτωση φορτίων, την μεταφόρτωση φορτίων, την επιβίβαση και αποβίβαση επιβατών, καθώς επίσης και την πληρωμή των σχετικών τελών και δικαιωμάτων, την χρήση των υπηρεσιών που προορίζονται για την ναυσιπλοΐα και την άσκηση συνήθων εμπορικών πράξεων.

2. Οι διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου αυτού:

(α) δεν θα εφαρμόζονται σε λιμάνια που δεν είναι ανοικτά για την είσοδο ξένων πλοίων,

(β) δεν θα επηρεάζουν τους κανονισμούς που αφορούν την είσοδο και παραμονή αλλοδαπών,

(γ) δεν θα εφαρμόζονται σε δραστηριότητες που επιφυλάσσονται από καθένα από τα Μέρη για τα πλοία τους ή τους οργανισμούς και επιχειρήσεις τους και που περιλαμβάνουν ειδικότερα την ακτοπλοΐα, αλιεία, πλοήγηση, ρυμούλκηση, ναυαγιαίρεση και επιθαλάσσια αρωγή,

(δ) δεν θα υποχρεώνουν το καθένα από τα Μέρη να επεκτείνει στα πλοία του άλλου Μέρους εξαιρέσεις από απαιτήσεις για υποχρεωτική πλοήγηση που παρέχονται στα πλοία του.

Άρθρο 6

1. Εάν από την Συμφωνία αυτή δεν προβλέπεται διαφορετικά, τα Μέρη θα παρέχουν το ένα στο άλλο την μεταχείριση του μάλλον ευνοούμενου κράτους σε όλα τα θέματα που αφορούν την εμπορική ναυτιλία.

2. Οι διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου αυτού δεν θα εφαρμόζονται προκειμένου για:

(α) πλεονεκτήματα, που απορρέουν από τη συμμετοχή καθενός από τα Μέρη σε οικονομική κοινότητα οιασδήποτε μορφής,

(β) πλεονεκτήματα που καθένα από τα Μέρη παρέχει ή πιθανόν να παρέχει σε γειτονικά Κράτη.

Άρθρο 7

Τα Μέρη θα υιοθετούν, εντός των ορίων της εθνικής τους νομοθεσίας και των κανονισμών λιμένος, καθώς επίσης και των υποχρεώσεών τους που απορρέουν από το Διεθνές Δίκαιο, όλα τα αναγκαία μέτρα για τη διευκόλυνση και επίσπευση της ναυτιλιακής κίνησης την αποφυγή των μη αναγκαίων καθυστερήσεων των πλοίων και την επίσπευση και απλούστευση, κατά το δυνατόν, της διεξαγωγής των τελωνειακών και λοιπών διατυπώσεων, που εφαρμόζονται στα λιμάνια.

Άρθρο 8

1. Τα έγγραφα που αποδεικνύουν την εθνικότητα των πλοίων καθώς και όλα τα άλλα ναυτιλιακά έγγραφα του πλοίου που έχουν εκδοθεί ή αναγνωρισθεί από το ένα από τα Μέρη, θα αναγνωρίζονται και από το άλλο Μέρος.

2. Τα πλοία του καθενός από τα Μέρη, που έχουν νόμιμα εκδοθέντα πιστοποιητικά καταμέτρησης δεν θα υπόκεινται σε ανακαταμέτρηοη στα λιμάνια του άλλου Μέρους και η χωρητικότητα που σημειώνεται στο πιστοποιητικό καταμέτρησης θα λαμβάνεται ως βάση για τον υπολογισμό των πάσης φύσεως ή ονομασίας λιμενικών τελών.

Άρθρο 9

1. Κάθε Μέρος θα αναγνωρίζει τα αποδεικτικά ταυτότητας που έχουν εκδοθεί από τις Αρμόδιες Αρχές του άλλου Μέρους για μέλη του πληρώματος τα οποία είναι υπήκοοι του Κράτους του Μέρους αυτού και θα παρέχει στους κατόχους αυτών των αποδεικτικών ταυτότητας τα δικαιώματα, που αναφέρονται στα άρθρα 10 και 11 της Συμφωνίας αυτής με τους όρους που αναφέρονται σ’ αυτά.

Τα εν λόγω αποδεικτικά ταυτότητας είναι:

− Στην περίπτωση της Ελληνικής Δημοκρατίας: το Ελληνικό Ναυτικό Φυλλάδιο και το Ελληνικό Διαβατήριο,

− Στην περίπτωση της Ρωσικής Ομοσπονδίας: το Διαβατήριο Ναυτικού.

2. Οι διατάξεις των Άρθρων 10 και 11 της Συμφωνίας αυτής θα εφαρμόζονται ανάλογα επί οιουδήποτε προσώπου το οποίον δεν είναι υπήκοος της Ελληνικής ή της Ρωσικής Ομοσπονδίας αλλά κατέχει αποδεικτικό ταυτότητας σύμφωνα με τις διατάξεις της Σύμβασης για τη Διευκόλυνση της Διεθνούς Ναυτιλιακής Κίνησης του 1965 και του Παραρτήματος αυτής ή το οποίο έχει εκδοθεί σύμφωνα με την αριθμ. 108 Σύμβαση του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας του 1958 που αφορά τα αποδεικτικά ταυτότητας των ναυτικών. Τέτοια αποδεικτικά ταυτότητας θα πρέπει να εκδοθούν από Κράτος το οποίο είναι μέλος της σχετικής Συμβάσεως και θα εγγυάται την είσοδο και πάλι του κατόχου στην χώρα που εξέδωσε το αποδεικτικό.

3. Οι διατάξεις των Άρθρων 10 και 11 της Συμφωνίας αυτής θα εφαρμόζονται, κατά το δυνατόν, επί οιουδήποτε προσώπου το οποίο δεν είναι υπήκοος της Ελληνικής Δημοκρατίας ή της Ρωσικής Ομοσπονδίας και κατέχει έγγραφο ταυτότητας διαφορετικό από τα αναφερόμενα στην παράγραφο 2 του άρθρου αυτού.

Άρθρο 10

1. Μέλη πληρώματος πλοίου του ενός από τα Μέρη κάτοχοι των αποδεικτικών ταυτότητος ναυτικού που αναφέρονται στο άρθρο 9 της Συμφωνίας αυτής θα επιτρέπεται να παραμένουν με προσωρινή άδεια εξόδου στην ξηρά χωρίς θεωρήσεις (visa), κατά την διάρκεια παραμονής του πλοίου σε λιμάνι του άλλου Μέρους, σύμφωνα με τους κανονισμούς, που ισχύουν στο εν λόγω.λιμάνι, με την προϋπόθεση ότι ο πλοίαρχος υποβάλει την κατάσταση πληρώματος στις Αρμόδιες Αρχές.

2. Κατά την αποβίβαση και επιστροφή στο πλοίο, τα προαναφερθέντα πρόσωπα θα υπόκεινται σε έλεγχο εισόδου και εξόδου καθώς και σε τελωνειακό έλεγχο σύμφωνα με τους κανονισμούς που ισχύουν στο εν λόγω λιμάνι.

Άρθρο 11

1. Οι κάτοχοι των αποδεικτικών ταυτότητας ναυτικού που αναφέρονται στο άρθρο 9 της Συμφωνίας αυτής, θα επιτρέπεται να εισέρχονται ή να εξέρχονται από την επικράτεια του Κράτους του άλλου Μέρους ή να διέρχονται ΤΡΑΝΖΙΤ ως επιβάτες οιουδήποτε μεταφορικού μέσου με σκοπό να συναντήσουν το πλοίο τους ή να μετακινηθούν σε άλλο πλοίο ή να επαναπατρισθούν ή για οιονδήποτε άλλο λόγο ο οποίος θα είναι αποδεκτός από τις Αρχές αυτού του άλλου Μέρους.

2. Σε όλες τις αναφερόμενες στην παράγραφο 1 του άρθρου αυτού περιπτώσεις, οι ναυτικοί πρέπει να έχουν τις αντίστοιχες θεωρήσεις του άλλου Μέρους οι οποίες θα χορηγούνται από τις Αρμόδιες Αρχές το συντομότερο δυνατό.

3. Σε περίπτωση κατά την οποία ο κάτοχος του αποδεικτικού ταυτότητας ναυτικού ως αναφέρεται στο άρθρο 9 της Συμφωνίας αυτής δεν είναι υπήκοος της Ελληνικής Δημοκρατίας ή της Ρωσικής Ομοσπονδίας, η αναφερόμενη στο παρόν άρθρο θεώρηση για την είσοδο ή την διέλευση «ΤΡΑΝΖΙΤ» μέσω της επικράτειας του Κράτους του άλλου Μέρους θα χορηγείται με την προϋπόθεση ότι η επιστροφή στην επικράτεια του Κράτους του Μέρους το οποίο εξέδωσε το αποδεικτικό ταυτότητας του ναυτικού είναι εγγυημένη για τον κάτοχο τέτοιου αποδεικτικού.

Άρθρο 12

1. Με την επιφύλαξη των διατάξεων των άρθρων 9−11 της Συμφωνίας αυτής, οι κανονισμοί σχετικά με την είσοδο, παραμονή και αναχώρηση αλλοδαπών διατηρούνται σε πλήρη ισχύ στις επικράτειες των Κρατών των Μερών.

2. Κάθε Μέρος επιφυλάσσει για τον εαυτό του το δικαίωμα να αρνηθεί την είσοδο στην επικράτεια του Κράτους του σε ναυτικούς τους οποίους αυτό θεωρεί ανεπιθύμητους.

Άρθρο 13

Οι πλοιοκτήτες καθενός από τα Μέρη, μπορούν να ναυτολογούν στα πλοία τους που φέρουν τη σημαία του Κρατών του ενός από τα Μέρη προσοντούχους ναυτικούς−υπηκόους του Κράτους του άλλου Μέρους σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία της χώρας τη σημαία της οποίας φέρει το πλοίο.

Άρθρο 14

1. Σε περίπτωση κατά την οποία ένα μέλος του πληρώματος πλοίου του ενός από τα Μέρη διαπράξει αδίκημα στο πλοίο για όσο χρόνο το πλοίο βρίσκεται στα εσωτερικά ύδατα του Κράτους του άλλου Μέρους, οι Αρχές αυτού του άλλου Μέρους δεν θα διώκουν αυτόν χωρίς την συγκατάθεση της αρμοδίας διπλωματικής ή προξενικής αρχής της χώρας τη σημαία της οποίας φέρει το πλοίο, εξαιρουμένων των περιπτώσεων όπου:

(α) Οι συνέπειες του αδικήματος επεκτείνονται στην επικράτεια του Κράτους του άλλου Μέρους ή

(β) Το αδίκημα είναι τέτοιου είδους ώστε να διαταράσσει την δημόσια τάξη ή την ασφάλεια αυτού του Κράτους, ή

(γ) Το αδίκημα διεπράχθη από υπήκοο ή κατά υπηκόου του Κράτους στην επικράτεια του οποίου βρίσκεται το πλοίο, ή

(δ) Το αδίκημα διεπράχθη κατά οιουδήποτε προσώπου, το οποίο δεν είναι μέλος του πληρώματος αυτού του πλοίου, ή

(ε) Η δίωξη είναι απαραίτητη για την καταπολέμηση της παράνομης διακίνησης ναρκωτικών ή ψυχοτρόπων ουσιών.

2. Στις περιπτώσεις που προβλέπονται στην παράγραφο 1 του άρθρου αυτού, οι Αρχές του παράκτιου κράτους θα ειδοποιούν, κατά παράκληση του πλοιάρχου του πλοίου, την αρμόδια διπλωματική ή προξενική αρχή του Κράτους την σημαία του οποίου φέρει το πλοίο πριν την λήψη οιωνδήποτε μέτρων και θα διευκολύνει την επικοινωνία μεταξύ της εν λόγω αρχής και των μελών του πληρώματος του πλοίου. Σε περίπτωση επείγουσας ανάγκης, η ειδοποίηση αυτή μπορεί να δοθεί κατά τον χρόνο της λήψης των μέτρων.

3. Οι διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου αυτού δεν θα επηρεάσουν το δικαίωμα ελέγχου ή διενέργειας έρευνας, το οποίο οι αρχές καθενός από τα Μέρη έχουν σύμφωνα με την εθνική τους νομοθεσία.

Άρθρο 15

Οι δικαστικές αρχές καθενός από τα Μέρη δεν θα επιλαμβάνονται της εκδίκασης των οιωνδήποτε αστικών διαφορών, που έχουν σχέση με την σύμβαση εργασίας μέλους πληρώματος του πλοίου του άλλου Μέρους παρά μόνο εάν κάτι τέτοιο τους ζητηθεί από την αρμόδια διπλωματική ή προξενική αρχή αυτού του άλλου Μέρους.

Άρθρο 16

1. Εάν ένα πλοίο του ενός από τα Μέρη ναυαγήσει, προσαράξει, εξωκοίλει ή υποστεί οποιοδήποτε άλλο ατύχημα έξω από τις ακτές του Κράτους του άλλου Μέρους το πλοίο και το φορτίο θα απολαμβάνουν στην επικράτεια του Κράτους του άλλου Μέρους την ίδια μεταχείριση την οποία παρέχει στα εθνικά του πλοία και φορτία.

2. Στο πλοίο, πλήρωμα, επιβάτες καθώς και στο φορτίο θα παρέχεται σε οποιονδήποτε χρόνο βοήθεια και αρωγή όμοιας έκτασης με αυτή που παρέχεται στην περίπτωση εθνικού πλοίου.

3. Το φορτίο και τα είδη που έχουν εκφορτωθεί η διασωθεί από το πλοίο που αναφέρεται στην παράγραφο 1 του άρθρου αυτού, δεν θα υπόκεινται σε οποιουδήποτε είδους τελωνειακούς δασμούς με την προϋπόθεση ότι  δεν θα παραδοθούν για χρήση ή κατανάλωση μέσα στην επικράτεια του Κράτους του άλλου Μέρους.

4. Το πλοίο που εξώκοιλε ή ναυάγησε καθώς επίσης και όλα τα μέρη ή υπολείμματα ή εξαρτήματα και όλες οι συσκευές εξοπλισμού και οι προμήθειες ή εμπορεύματα τα οποία διασώθηκαν, συμπεριλαμβανομένων εκείνων τα οποία ρίχτηκαν στην θάλασσα, από τέτοια πλοία ή από πλοία που βρίσκονται σε κίνδυνο, ή το προϊόν της πώλησης τους, εάν πουλήθηκαν, καθώς και όλα τα έγγραφα, που βρέθηκαν στο πλοίο, που εξώκοιλε ή ναυάγησε ή που ανήκαν σ’ αυτό, θα παραδίδονται στον πλοιοκτήτη ή τον αντιπρόσωπο του μετά από αίτηση τους, με δικά του έξοδα.

5. Οι διατάξεις του άρθρου αυτού δεν θα επηρεάζουν το δικαίωμα οιουδήποτε φυσικού ή νομικού προσώπου να απαιτήσει αποζημίωση για οποιεσδήποτε ενέργειες έγιναν για την διάσωση του πλοίου ή για οποιαδήποτε βοήθεια παρασχέθηκε στο πλοίο, στο πλήρωμα, στους επιβάτες και στο φορτίο.

Άρθρο 17

Οι διατάξεις της παρούσης Συμφωνίας δεν θα επηρεάζουν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των Μερών που προκύπτουν από τις διεθνείς συμβάσεις, τις σχετικές με την εμπορική ναυτιλία, που βρίσκονται σε ισχύ.

Άρθρο 18

1. Για την εξασφάλιση της αποτελεσματικής εφαρμογής της Συμφωνίας αυτής και την διεξαγωγή διαβουλεύσεων επί σοβαρών ζητημάτων που ανακύπτουν στις διμερείς σχέσεις στον τομέα των θαλασσίων μεταφορών, τα Μέρη θα συστήσουν Μικτή Επιτροπή η οποία θα συγκαλείται κατόπιν αιτήματος καθενός από τα Μέρη.

Η Μικτή Επιτροπή, εκτός του έργου της εποπτείας της εφαρμογής της Συμφωνίας αυτής, θα έχει το δικαίωμα να διατυπώνει συστάσεις προς τις αρμόδιες αρχές των Μερών.

2. Η σύνθεση της Μικτής Επιτροπής καθώς επίσης και τα προς συζήτηση θέματα θα συμφωνούνται μεταξύ των αρμοδίων αρχών των Μερών.

Άρθρο 19

Οι οποιεσδήποτε διαφορές που αφορούν την ερμηνεία ή εφαρμογή της Συμφωνίας αυτής, θα επιλύονται με απευθείας διαπραγματεύσεις μεταξύ των αρμοδίων αρχών των Μερών. Σε περίπτωση που δεν υπάρξει συμφωνία, οι διαφορές αυτές θα διευθετούνται μέσω της διπλωματικής οδού.

Άρθρο 20

1. Κάθε Μέρος θα ενημερώνει δια της διπλωματικής οδού το άλλο Μέρος όσον αφορά την ολοκλήρωση των εσωτερικών διαδικασιών που απαιτούνται για να τεθεί σε ισχύ η παρούσα Συμφωνία.

Η Συμφωνία αυτή θα τεθεί σε ισχύ τριάντα ημέρες μετά την ημερομηνία της τελευταίας γνωστοποίησης.

2. Από την ημερομηνία κατά την οποία η Συμφωνία αυτή θα τεθεί σε ισχύ, στις σχέσεις μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Ρωσικής Ομοσπονδίας η Συμφωνία μεταξύ της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβερνήσεως της Ενώσεως Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών για την Εμπορική Ναυτιλία, η οποία υπεγράφη στην Μόσχα σας 16 Δεκεμβρίου 1975, θα παύσει να ισχύει.

3. Η παρούσα Συμφωνία θα παραμείνει σε ισχύ για δώδεκα μήνες μετά την ημερομηνία κατά την οποία οιοδήποτε από τα Μέρη γνωστοποιήσει εγγράφως στο άλλο Μέρος την πρόθεση του να διακόψει την εφαρμογή αυτής της Συμφωνίας.

Έγινε στην Αθήνα την 6η του 12 2001 σε δύο πρωτότυπα αντίγραφα, το καθένα στην ελληνική, ρωσική και αγγλική γλώσσα, και όλα τα κείμενα έχουν την ίδια ισχύ.

Σε περίπτωση διάστασης στην ερμηνεία, θα χρησιμοποιηθεί το αγγλικό κείμενο.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ                                              ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ

ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ                                          ΡΩΣΙΚΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ

(Υπογραφή)                                                                                         (Υπογραφή)

Άρθρο δεύτερο

Η ισχύς του παρόντος νόμου αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, και της Συμφωνίας που κυρώνεται από την πλήρωση των προϋποθέσεων του άρθρου 20 παρ. 1 αυτής.

Παραγγέλλομε τη δημοσίευση του παρόντος στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και την εκτέλεσή του ως νόμου του Κράτους.

Αθήνα, 28 Ιουνίου 2010

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΚΑΡΟΛΟΣ ΓΡ. ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ

ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ                                                                                          ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ                                                                        Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ,                                                                                                 ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ

ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ                                                                                ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ

ΚΑΙ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ                                                                                                ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ

Λ. ΚΑΤΣΕΛΗ                                                                                                      Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ,

ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ ΚΑΙ

ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ                                                                                                       ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ                                                                                                     ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ

Χ. ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ                                                                                                   Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ

Θεωρήθηκε και τέθηκε η Μεγάλη Σφραγίδα του Κράτους

Αθήνα, 29 Ιουνίου 2010

Ο ΕΠΙ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ

Χ. ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ